ASSALAMUALAIKUM…
Awak apa khabar…lama juga kita tak bertanya khabar...Maaf kerana nukilan ini hadir di waktu macam nie…tak patut saya mengganggu orang yang tak sudi tapi saya rasa saya perlu tuliskan nukilan ini supaya awak tahu.
NABILA,
Selepas peristiwa malam itu, saya tahu awak marahkan saya. Saya minta maaf sangat – sangat kat awak. Bukan saya tiada hati dengan perempuan..Cuma perasaan takut untuk kecewa lagi masih wujud dalam diri saya..bukan saya tak pernah cuba tapi asyik kecewa sahaja. Saya dah agak awak akan mengecewakan saya tapi saya tak kisah saya dah boleh terima dah
NABILA,
Sejak kali pertama saya kenal awak, saya memberanikan diri untuk mengenali lebih rapat dengan awak. Setiap hari saya SMS awak bukan bermaksud saya terhegeh2 dengan awak Cuma saya nak kenal awak lebih rapat. Tapi bila awak tanya, tak boring ke mesej hari-hari.Ini jawapan nya, saya memang cepat bosan.tapi,sebagai seorang kawan saya tak bosan…Tak salahkan??
NABILA
Bila awak cakap,”KITA ADA PAPE KA YANG KITA TEXT HARI2”.Takkan nak tunggu jadi apa-apa baru nak text hari2.Sebagai kawan tak boleh ka?Bila awak kata “SMS TU MAKSIAT”…time tu saya marah sebab,kalau niat kita ikhlas hanya untuk berkawan,untuk apa wujudnya Maksiat..
NABILA
Saya faham awak, saya tak layak untuk awak….tak apa saya dah selalu alami benda - benda macam ini..so saya dah lali dengan benda-benda ini..anyway thanks sebab jadi kawan saya…Lepas warkah ini awak baca…saya nak awak tau I LO…….MAAF ayat itu saya sangat takut nak sebut kerana takut kecewa lagi…Saya hanya boleh sebut kepada mak dan ayah saya sahaja…Saya harap awak carilah orang lain dan bahagia dengan dengan jodoh pilihan awak…KENANG DAKU DALAM DOAMU…
TERIMA KASIH KERANA KENAL DENGAN SAYA.
COMMENT DMH:
MAAF…CERITA INI TIADA KENA MENGENA DENGAN YANG HIDUP DAN YANG MATI…TAK DA KENA MENGENA DENGAN DMH ATAUPUN SESAPA SAHAJA…KALAU TERASA TU MINTA MAAF AH….
